عشق کلید شهر قلب است به شرط آنکه قفل دلت هرز نباشد که با هر کلیدی باز شود. آن هنگام که رویای خود را روبروی افق به تماشا میگزارم. زمزمه ی نیایشم از میان امواج خسته دریا به گوش میرسد. آشیانه ی کوچکم را که در فلق و شفق خورشید. میدرخشد از مهر خود سرشار فرما زیرا که تو مهربانترین مهربانانی. سلامت در زندگی ساده است . بندگان صالحت زندگی سالمی داشته باشم . همیشه سپاس گوی تو و شکرگزارت هستم زیرا غفلت از. یاد تو گرفتاری در دام بلاست . دلهایمان را از مهربانی روشن فرما و توفیق.

٠ م رآ اينگפ نﮧ بآפ ر ڪ ט ٠. ღ ღمט گرفتار سنگینی سڪפ تی هستم ڪه گویا , قبل از هرفریاבی لازم استღ ღ. امروز ی ه - پیرزن - دیدم. از اونا که نمیخوره سنشون زیاد باشه. ولی انقدر از این و اون خوردن که از پیر هم. پاهاش گره کرده و ی ه عصا ک ه شده بود تکی ه گاه دو تا دست و چون ه ش. میش ه گفت یه صحن ه عال ے . شاید واس ه من! عمیق و حقیق ے خودم رو دیدم جاے. شکست ه از هم ه! و در عین حال. ترس از نبودن به خاطر اوناے که باید باش ے.

درست است خدا روزی رسان است. پرندگان را کنار لانه یشان قرار نمی دهد! وف حرف آخر برف و آنجا که نام کوچک من. گاهی وقتا گیج گیج میشم. گاهی حس میکنم حتی خودمو نمیشناسم چه برسه به دیگران. گاهی نمیدونم کارم درسته یانه.